ورود به بازار کار کشور آلمان با امبدمی

قرارداد کاری دائم: این نوع قرارداد محدودیت زمان نداشته و تا زمانی که کارمند قادر به کار در تشکیلات مربوطه باشد؛ معمولا کارمند باید یک دوره 6 ماهه آزمایشی را گذرانده سپس امکان عقد قرار دائمی با کارفرما فراهم می‌شود؛ فسخ این نوع قرارداد تنها در صورت استعفاء کارمند (که معمولا باید 3 ماه قبل از ترک کار ارائه شود) یا کارفرما با ارائه دلیل معتبر و قانونی صلاحیت قانونی اخراج کارمند را دارا می‌شود.

قرارداد کاری موقت: این نوع از قرار تنها به مدت معدودی معتبر می‌باشند، کارفرما قادر به تمدید قرارداد بوده اما موظف به تمدید نیست و اگر تصمیم بر ختم قرارداد بگیرد کارمند حق شکایت ندارد؛ قرارداد کاری موقت امکان تمدید تا 3 مرتبه و مجموعا اعتبار 2 ساله دارد.

قرارداد کار‌های خرد: این نوع قرارداد برای کارمندانی که سطح مهارت پایین‌تری دارند (مهاجران نامجرب، دانشجوان یا دانش‌آموزان) مناسب است. کارمندانی که تحت این نوع قرارداد کار می‌کنند معمولا حقوقی حداکثر تا 450 یورو دریافت می‌کنند (البته بعضی کارفرمایان حقوق تا 538 یورویی برای کارمندان این نوع قرارداد لحاظ می‌کنند)؛ کارفرمایان معمولا قسمتی از هزینه بیمه سلامت را پرداختند می‌کنند البته پرداخت نشدن مساعده بیمه سلامت توسط کارفرما در این قرارداد نیز معمول است. در ضمن کارمندانی که تحت قرارداد کار‌های خرد مشعول به کار هستند ملزم به پرداخت مالیات بردرآمد یا سهام تامین اجتماعی نیستند این مسئله در حالی است که کارمندان تحت این قرارداد حوق کارمندی یکسانی با کارمندان تحت قرارداد دائمی دارند از جمله حقوق ماهیانه مربوطه به زمان بیماری و…

اداره کار آلمان در تاریخ 1 ژانویه 2024 حداقل دستمزد قانونی را 12.41 یورو تعیین کرده است این بدان معناست که کارفرما طبق قانون موظف است به کارمندان بالای 18 سال و برخی کارآموزان خود که تحت قرارداد‌های غیر از کارهای خرد هستند ساعتی 12.41 یورو پرداخت کند؛ تعرفه حداقل حقوق سالیانه تغییر می‌کند و برنامه اداره کار آلمان برای 1 ژانویه 2025 برقراری حقوق 12.82 یورو به ازای هر ساعت را در نظر دارد و این تعرفه سالیانه مورد تحول واقع می‌شود.

به طور کلی حداقل ساعت کاری مشخصی برای کارمندان و کارگران شاغل در آلمان وجود ندارد، البته حداقل ساعت کاری هفتگی توسط کارفرما در قرارداد ذکر می‌شود که برای کارفرما‌های مختلف متفاوت بود و کارمند ملزم به رعایت آن است.

حداکثر مدت زمان کاری اما توسط اداره کار آلمان قید شده است به این صورت که کارمند حق کار کردن بیش از 10 ساعت در روز را نداشته و این عدد نباید به بیش از روزانه 8 ساعت میانگین در ماه یا به عبارتی 48 در هفته تجاوز کند. اگر ساعت کاری شما بیش از 6 ساعت باشد کارفرما می‌تواند فرصت استراحت 30 دقیقه‌ای بدهد و اگر مدت زمان کاری شما بیشتر از 9 ساعت و 45 دقیقه باشد، کارفرما به صورت قانونی موظف به در نظر گرفتن مدت زمان 30 دقیقه استراحت است و این زمان استراحت جزء ساعت کاری کارمند محسوب نمی‌شود.

حق تعطیلات عبارت است از حق قانونی کارمند برای حاضر نشدن در محل کار برای مدت مشخص و دریافت حقوق در این مدت. برای کارمند یا کارگرانی که به صورت تمام وقت کار می‌کنند، کارفرما موظف به تخصیص حداقل 20 روز مرخصی در طول سال است؛ برای کارمندان تحت قرارداد کاری نیمه‌وقت این عدد کمتر می‌شود. لازم به ذکر است که حق تعطیلات توسط کارفرما در قرارداد تنظیم می‌شود و عموما بالاتر از 20 روز حق تعطیلات برای کارمندان لحاظ می‌شود اما کارفرما از نظر قانونی مقید به در نظر گرفتن حداقل 20 روز حق تعطیلات است.

اگر کارمند در طول سال کاری خود موفق به استفاده از حق مرخصی خود نشود، قادر است از مرخصی باقی مانده تا 31 مارچ سال آینده بهره ببرد در غیر اینصورت حق تعطیلات آم سال برای کارمند لغو می‌شود.